Sayfalar

7 Ekim 2011 Cuma

Turuncu Gökyüzü

Ben turuncu rengi neden bu kadar çok seviyorum, bana yeniden hatırlatmış olan güzel bir şarkıdır. Dinlen dinlen, dinle. Her yer, gökyüzünden başlayarak turuncu olsun ulan!Yeşilsiz turuncu da olmaz. Yeşili de alırım yanıma, oh mis.

3 yorum:

nomen dedi ki...

Bilirsiniz Sidartha'nın yoldan geçen Samanalara katılışını. Daha sonra Budha ile karşılaşması ve Budha'nın ona; "Akıllısın ey Samana, akıllıca konuşmayı biliyorsun. Gereğinden fazla akıllı olmamaya dikkat et." dedikten sonra kırık gülümseyişle uzaklaşmasını Sidartha hiç unutmamıştı.
"Kimsenin böyle bakıp güldüğünü, böyle oturup böyle düşündüğünü görmedim . Ben de böyle bakıp gülebilmek, böyle oturup yürüyebilmek isterdim; böylesine özgür, böylesine değerli, böylesine ölçülü, böylesine içten, böylesine çocukça ve gizemli. İnsan ancak Ben'ini yendikten sonra böyle bakıp böyle yürüyebilir. Ben de yeneceğim Ben'imi " demişti içinden.

Budist gelenekte, bu zihin boşalmasının rengi olarak "turuncu" çok önemli bir renk. şarkınızda bu renge rastgelmek ne mutlu!

negatif dedi ki...

bir tartışmanın eşiğindeyiz. acaba abuk insanı turuncu rengi bir sürüngen sümüklüden dolayı mı seviyor, yoksa bir şarkı yüzünden mi? ya da turuncuyu sevdiği için mi o sürüngen sümüklü böceği sevmişti acaba?

bu şarkı ne güzelmiş yahu. benim de turuncu sevesim geldi.

abuk dedi ki...

@nomen, Siddhartha'nın Samanalara ve ardından Buddha ile karşılaşmaları unutulabilir mi? Özellikle Siddhartha'nın, kalabalıklar içerisindeki Buddha'nın dingin bir şekilde yüzündeki gülümsemeyle oturuşunu unutamadığını. Sihhartha'dan bahsetmenize de sevindim burada, bu şarkıyı dinlerken aklımdan geçenlerden bir tanesiydi. Teşekkür ederim.

@negatif, bu tartışmadaki konuların hepsi birbirinin içine geçmiş şekilde aslında. Turuncu rengi sevdiğim için turuncu renkli sümüklü böceği kendime rol model olarak benimsedim, aynı zamanda sümüklü böceğe baktığımda turuncuyu sevdiğimi hatırlıyorum