Sentenced kliplerini hep sevmişimdir. Genelde yaşlı kişiler oynar, ya da grup üyeleri kendilerini yaşlandırırlar. “Yaşlılık” kavramına değinirler hep, dolaylı yoldan da “ölüm”e. “Killing me killing you” şarkısının klibi de hemen hemen böyledir.
Ben neden ilk olarak bu klibi koydum buraya bilmiyorum ama bir yerlere seslendikçe orada “kimsenin olmadığını” fark edince yaşanılan burukluk büyük oluyor. Sesim gökyüzünde dolanıyor sürekli, bir türlü yere inmeyi beceremiyor kendisini tutan olmadıktan sonra. Boşluğa sarfedilen cümleler…Hayatımız boyunca bunun için uğraşmayacak mıyız? günler geçtikçe, seslere karşılık gelen sessizlik artarak devam ediyor. Kendi sesimizi bile kaybediyoruz gün geçtikçe, gökyüzünde (ya da boşlukta) kaybolup gidiyor hepsi. Dolanmaktan sıkılıyor sözcükler ve en sonunda her biri uzayın derin boşluğuna atıyor kendilerini. Sonrası yine orada kimsenin olmaması yüzünden "derin bir sessizlik" alıyor yerlerini. Daha sonra insan konuşmak bile istemiyor.
Konuşmak önemli. Ama orada kimse yok.
Konuşmak önemli. Ama orada kimse yok.
5 yorum:
Ben buradayım. Hep olduğum gibi. Kabul edersen :)
Hoşgeldin bloglar alemine. Bir gün geleceğini biliyordum.
İnsan hep kendisiyle konuşurmuş aslında. Sen de öyle yap, biz de kulak misafiri olalım. Buralar bir sürü dolsun sonra. Seni dinlemek isteyen çok insan var ama daha bulamadılar.
Sentenced'ın kliplerini ve şarkılarını ben de çok seviyorum. Zaten bildiğin bir şey olduğu için çok üstünde durmak istemedim, ama yazdıklarını çok sevdim. Sentenced üzerine hiç düşünmemiştim. Şimdi başka türlü bakıyorum. Hep yaz.
Ayrıca blogunun her şeyi çok güzel olmuş. Tasarım da dahil. İç açıcı.
Hoşbuldum :)
Sen teşvik etmeseydin gelmezdim sanırım, ama gelmek lazımmış, bunu öğrendim. Daha rahat yazabilmek için. Sevdim ben burayı. Gerçi daha yeni yeni öğreniyorum kullanmayı, birçok özelliğini de yavaş yavaş öğrenceğim artık sen de yardım edersin.
Biz buradaydık aslında, hep birbirimize anlattık dinledik birbirimizi. Ama bizi dinlemek isteyenler de bulsunlar bizi, onlardan öğreneceğimiz birçok şey var.
Hayatı yaşayalım artık, çaresizliğimiz sona ersin :)
çaresizliğimiz sona ersin. nasıl da söyledim. içim acıdı, çok kanıksamışımım.
bir öneri: blogunu düzenlediğin sayfada şu yorumlarla ilgili kısmı bulup bu yorumların açılan pencere şeklinde bırakılmasını sağlamalısın. çünkü çok sevdiğimiz biri böyle olmadığı için yorum yazamıyor.
:)
Yorum Gönder