Bu aralar, Leyla ile Mecnun adlı diziyle gülüyorum. Keyfim yerine geliyor. Pazartesi günlerini iple çeker haldeyim. "Olaylar olaylar" diye gezinen bir İsmail Abi olsun, "patavatsızlık"rekorları kıran, insanı çilelerden çilelere sürükleyen lanet "Erdal Bakkal" karakterlerinin haftalık yeni macarelarını bekler haldeyim.
Dizideki Mecnun ve Leyla'nın absürd sebepler yüzünden bir türlü kavuşamamaları zaten umrumda değil (adı üzerinde, kavuşabilseler adı "leyla ile mecnun" olur mu?). O hikaye zaten su üstünde kalan parça. Asıl hikayeler, bir İsmail Abi olsun, bir lanet "Erdal Bakkal" olsun, bunlarda. Yavuz falan da var işte. Kısaca beğendiğim, hatta kahkahalar atarak izlediğim "absürd komedi" cinsinden mükemmel bir dizi.
İşte, bu dizide öyle kareler yakalıyorum ki bazen, gülmekten beter ediyor beni bu gördüklerim. Şimdi bu yukarıdaki fotoğrafta ise, bir bölümde Yavuz (hırsızdır kendisi), Leylaların evinden pahalı bir tabloyu çalar, bu resmi çaldıktan sonra, yerine şu gördüğünüz arkadaki resmi bırakıp gitmiştir. Kimse de bu resim ne zaman geldi bize, ne bu diye sormaz. O resmi de, biz, Erdal Bakkal'ın Leylaların evine geldiğinde işte bu karede görürüz. Yemek yerken, az daha boğulmama neden oluyordu.
3 yorum:
:) Ulen Yavuz yine yapmışsın yapacağını.
Ben daha bu bölümlere gelemedim ama dizi çok eğlenceli ya.
bu erdal bakkal benim sinirlerimi bozuyor. adamın oturuşunda bile hayır yok ya.
merak ettım erdal bakkal ı bır ızlıycem:)
Yorum Gönder